Het is altijd mooi als artiesten niet vast blijven zitten in 1 trucje. Er zijn genoeg artiesten die dat wel doen, maar gelukkig ook genoeg die zichzelf ontwikkelen, die altijd bezig zijn om te kijken wat er ook kan. Freddy43 begon in de hiphop als producer van het Utrechtse hiphop-duo OJAJOH?!, maar ging zijn eigen weg. En die eigen weg is een interessante. In 2016 begon het met EP01 waarbij de eerste twee tracks 4-on-the-floor knallers zijn met acid baslijntjes maar de andere twee tracks meer de ambient kant onderzoeken. Met EP02 gaat ie wat meer terug naar de hiphop beats, op een hele leuke en creatieve manier. Met als hoogtepunt een ode aan de nerd. AR Graffiti graaft een beetje in de bass, ragga en hiphop en EP03 onderzoekt de combinatie van hiphop beats met IDM, een richting die in EP02 al een beetje was ingezet. Tubehead duikt vervolgens diep in de chiptunes. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, want Ondergrondse Braderie gaat weer terug naar de hiphop met rap, in samenwerking met De Luidsprekers. En zo komen we dan uiteindelijk uit in 2024 met de release van Nebeldreef, een 3-track EP uitgebracht in eigen beheer.

De Nebeldreef is een fictionele straat in de Utrechtse wijk Overvecht (bekend van de “Dreef” straten) en de stijl van Overvecht is ook duidelijk herkenbaar op de foto op de hoes. Of de muziek dan ook typisch Overvechts is, is niet helemaal duidelijk. Wat in ieder geval wel duidelijk is, is dat op een bepaalde manier de hiphop-invloed uit het verleden nog wel aanwezig is. De muziek van Nebeldreef doet zich namelijk het beste vergelijken met het Schotse lofi hiphop-duo Boards of Canada. En dat bedoel ik positief. Het is namelijk alles behalve een platte kopie, iets waar zeker in de hoogtij-dagen van Boards of Canada verschillende artiesten zich nog wel schuldig aan maakten. Ook een vleugje Global Communication is wel te herkennen, maar ook hier weer: geen platte kopie. Nee, het is een op zichzelf staande release die doet denken aan. En dat maakt voor fijn luisteren.

De EP opent met Weaving Illusions, een ambient track met zwevende pads en mooie melodiën. Een subtiel ritme houdt de boel bij elkaar. Het zet de toon en zorgt ervoor dat je even kan ontspannen, even ontstressen zodat je aandacht kan hebben voor de muziek.

Through the Fog of Days zet de lijn voort die Weaving Illusions heeft ingezet. Het ritme is dit keer een rustig tikkende klok. Je ademhaling kan rustiger worden door de muziek, de melodiën en de rustgevende geluiden. Langzaam evolueert de muziek.

Het laatste wapenfeit op deze EP zet een stapje extra. Nog steeds zijn er plinkende melodietjes, maar een lichte basdrum ondersteunt het ritme van deze track. De sfeer wordt iets donkerder, en dat wordt kracht bij gezet door een borrelende acid-lijn die zich ontwikkeld.

En dan, na 12 minuten is het voorbij. De collectie melacholie, de rustgevende geluiden en vervolgens de verwarring die zich meester maakt van je.

Ergens is het jammer dat het maar 3 tracks zijn, maar ergens is dit ook perfect. Want in die 3 tracks zit een kracht van je meenemen op een trip door verschillende emoties en states of being. En het past prima in het muzikale verhaal van Freddy43.